Letterlijk hoogtepunt in Quito: TelefériQo

"THE BEST VIEW COMES AFTER THE HARDEST CLIMB"

of... zal ik een geheim verklappen? In Quito kun je voor een fantastisch uitzicht ook gewoon de kabelbaan nemen!

Weet je nog dat ik laatst op een rooftop party was in Quito met allemaal Duitsers? Gelukkig waren er ook wat Quiteños, en heb ik een paar leuke mensen leren kennen hier (niks tegen Duitsers, maar om die te ontmoeten hoef ik geen 12 uur te vliegen, haha). Een van hen wil graag zijn Engels oefenen dus stelde voor om later nog eens af te spreken om ons (mij+huisgenoot) wat van de stad te laten zien. Altijd leuk natuurlijk, met een local op pad, dus zo geschiedde.

En het is niet alleen leuk, maar ook heel praktisch. Uiteindelijk gingen we met zijn vieren (mijn Duitse huisgenootje, 2 Quiteños en ik) naar een plek buiten het centrum, waar we dankzij onze nieuwe vrienden met de auto naartoe konden in plaats van met het OV. Zoals ik eerder schreef, ligt Quito in een soort vallei tussen een boel vulkanen. Een daarvan is Pichincha en daar kun je heel makkelijk bovenop komen: met een gondellift.

Ik ben dus - heel typisch - vergeten een foto te maken van de TeleferiQo zelf.. Dit is de enige foto waarop je een gondel kunt zien dus hier moet je het mee doen. (:

Deze kabelbaan heet de TelefériQo - een samentrekking van teleférico (Spaans voor kabelbaan) en Quito - en is een van de hoogste in de wereld. Het is dan ook een van Quito's topattracties. Vanaf het eindpunt (op bijna 4000 m hoogte) heb je een geweldig uitzicht en kun je over de hele stad kijken. Met een beetje geluk zie je verschillende besneeuwde vulkaantoppen in de verte. Voor een retourtje met de TeleferiQo betaal je $8,50. Niet erg goedkoop, als je ziet hoe kort de rit duurt. In de gondels staat dat je 20 minuten onderweg bent, maar dat is een beetje misleidend want ik ben er vrij zeker van dat we in 10 minuten boven waren. Dus ja, 20 minuten in totaal, heen én terug. 

Hoe dan ook, veel mensen nemen de TeleferiQo niet zozeer voor de kabelbaan op zich, maar omdat je vanaf het eindpunt nog verder Pichincha kunt beklimmen. Er zijn geloof ik 2 routes, naar horen zeggen behoorlijk uitdagend. Aangezien het voor mij al inspannend genoeg was om me überhaupt op zulke hoogte te bevinden zijn wij niet gaan klimmen. Wel hebben we wat rondgewandeld, een stuk richting de andere zijde van de vulkaan zodat we ook het uitzicht konden zien aan die kant. Best bijzonder om zo 'rondom' te kunnen kijken vanaf zo'n hoog punt. Het was niet helemaal helder helaas, omdat we aan het eind van de middag gingen en de vulkanen dan vaak verstopt raken in de wolken.

Maar toch is voor dit tijdstip ook wat te zeggen, want 1) de zon is niet meer zo sterk (dus minder risico om te verbranden, en dat is met de zonkracht hier echt een goed argument) en 2) we konden zowel het uitzicht zien bij daglicht als in het donker met alle lichtjes van de stad. Terwijl we wachtten op de zonsondergang, vertelden we elkaar over de eigenaardigheden van onze verschillende culturen. Dat ging zo'n beetje in Spanglish, Spaans en Engels door elkaar. Omdat het wel snel afkoelde zonder zon, zijn we in het restaurant ter plaatse wat warms gaan drinken. Sowieso is het op 4000 meter hoogte een stuk frisser (met veel meer wind) dan beneden in de stad, dus warmere kleding is zeker aan te raden. Het restaurant is - uiteraard - zo gesitueerd dat je hier vandaan van het mooie uitzicht kunt genieten dus even hier opwarmen is zeker geen straf. Toen de wolken op een gegeven moment de hele vallei onder ons bedekten en we niks meer zagen behalve grijze mist, vonden we het tijd om weer af te dalen.

De rit naar beneden zagen we de lichtjes van de stad steeds dichterbij komen... Zo'n mooi gezicht!

Al is het echt een toeristische attractie, de TeleferiQo is toch wel een must als je in Quito bent. Het is een mooie kans om, als je niet van klimmen houdt, toch eens op 4000 meter hoogte te komen. En vanaf hier kun je goed zien hoe groot Quito wel niet is. Dat wil zeggen, je ziet gewoon niet waar de stad stopt... Naast het uitzicht werd ik ook blij van de muurschilderingen die ik boven tegenkwam. Want eerlijk, als je vanaf zo'n hoogte op de stad neerkijkt, is het toch een beetje een vale, grijze massa. Gelukkig weten ze in Ecuador wel hoe ze een omgeving op kunnen fleuren! 

Hoe vet is deze?!