Carnaval in Ecuador! 4 dagen in Ambato & Baños

Van januari tot en met april naar Ecuador... leuk idee, maar dat betekent dat ik het mooie Brabantse carnaval moet missen dit jaar! Dan maar zorgen dat ik dit feestje hier in Ecuador goed meekrijg. Want carnaval wordt hier groots gevierd, met verschillende tradities en gebruiken per streek. De maandag en dinsdag van carnaval zijn nationale vrij dagen, dus die kan ik mooi gebruiken om een lange weekendtrip te maken. Ik ga me vier dagen onderdompelen in het Ecuadoraanse carnaval, in twee verschillende steden: Ambato (dé place to be tijdens carnaval in Ecuador) en Baños, een andere populaire plaats daar niet ver vandaan.

Op deze carnavalswagen is de kathedraal van Ambato nagemaakt

Op zoek naar reismaatje & een bed

Omdat in mijn eentje carnavallen me niet zo aanspreekt, zoek ik voor dit carnavalsweekend een maatje. Via social media kom ik in contact met Solange, een Nederlands meisje dat door Zuid-Amerika reist en in februari in Ecuador is. Het online contact is leuk dus maken we samen plannen voor dit feestweekend, al kennen we elkaar eigenlijk nog niet echt. Maar dat maakt niet uit - op reis gaan dit soort dingen op de een of andere manier veel makkelijker; vreemden worden binnen no time vrienden. 
Omdat het carnaval in Ambato nogal een trekpleister is voor mensen uit het hele land (en daarbuiten), blijkt het lastig een betaalbare accommodatie te vinden. Dus besluiten we het te proberen via Couchsurfing (een platform waar mensen gratis een slaapplek aanbieden bij hen thuis). Vrij snel hebben we beet: een vriendelijk uitziende student van min of meer onze leeftijd wil ons wel 2 nachten hosten. Reviews van andere couchsurfers zijn positief, dus we besluiten ervoor te gaan.

Vrijdag ga ik met ingepakte tas naar kantoor, zodat ik vanuit stage direct door kan reizen naar Ambato. Daar zal ik dan mijn kersverse reisgenootje voor het eerst in het echt ontmoeten. Best een gek idee, maar het komt vast allemaal goed. Tot ik na de lunch ontzettend misselijk word en me heel slecht voel. Ik moet zelfs overgeven, en hoewel dat oplucht, durf ik in deze toestand de busreis naar een onbekende plek met onbekende mensen niet aan. Ik voel me behoorlijk rot omdat ik mijn nieuwe reismaatje nu al in de steek laat nog voor het hele plan begint.. en zij nu in haar eentje een vreemd huis moet opzoeken waar ze bij een onbekende gaat slapen. Zeker geen ideale situatie, maar ik kan er helaas niks aan doen. We houden contact via Whatsapp en gelukkig krijg ik al snel bericht dat alles oké is.

Ambato's versierde kathedraal gezien door de toegangspoort van een parkje

Op naar Ambato!

Zaterdagochtend gaat mijn wekker nog vroeger dan doordeweeks (en dat is al vroeg) zodat ik zo vroeg mogelijk de bus kan nemen naar Ambato. Eindelijk klaar om te zien hoe carnaval in Ecuador wordt gevierd! Maar omdat ik niet de enige zal zijn die vandaag naar Ambato wil, kan ik maar beter vroeg gaan om - hopelijk - de drukte een beetje te vermijden. Bovendien moet ik eerst nog naar busstation Quitumbe reizen, van waar de bussen naar zuidelijkere plaatsen gaan. Quitumbe is een groot busstation, met bussen naar heel veel bestemming in zo'n beetje heel het land. Op de eerste verdieping vind ik al snel het loket voor bestemming Ambato. Voor $3,35 heb ik mijn kaartje. Volgens de verkoopster zal ik niet lang hoeven wachten, want er gaat elke 5 minuten wel een bus - perfect. Na 2,5 uur kom ik aan in Ambato. Om zo snel (en makkelijk) mogelijk bij ons Couchsurf-adres uit te komen, bestel ik een Uber. Ubers zijn hier heel betaalbaar en een veilige manier van vervoer (zelfs veiliger dan 'echte' taxi's volgens sommigen), dus dit kan ik zeker aanraden. 

De local experience

Onze host heeft zijn woon-slaap-badkamer (inclusief niet-werkende douchecabine) voor ons opgeofferd dit weekend. Een prima slaapplek, en dat voor niets! Maar het leukste aan Couchsurfing is dat je bij gewone mensen thuis komt en een kijkje krijgt in hun leven. En de huizen hier in Ecuador zijn toch echt wel anders dan bij ons in Nederland. Mensen lijken niet zoveel om inrichting en onderhoud te geven (of hebben gewoon een slechte smaak, of te weinig tijd of geld, Joost mag het weten). Afbladderende verf, kindertekeningen op de muren en lauwe douches zijn geen uitzondering. Maar daar krijg je wel veel gastvrijheid voor in de plaats! Bij onze host Alejandro thuis is bovendien Jezus in alle vormen en maten aanwezig; die zal wel over ons waken dit weekend.

Couchsurfen is heel anders dan verblijven in een hostel/hotel. Je krijgt een bed (of bank), maar meestal geen ontbijt. Gelukkig heeft elke Ecuadoraanse plaats met een beetje centrum wel een Mercado Central waar je goedkoop kunt eten. Ook ontbijt - ja, dit bord met vette kip en rijst at ik om 8:00 's ochtends, met een kopje koffie erbij..

Er is altijd allerlei vers voedsel te krijgen in mercados; de groente- en fruit stands zijn mijn favoriet, zo kleurrijk! 

Alejandro nodigt ons uit om met zijn vriendengroep mee te gaan naar een buitenconcert die avond (onderdeel van de carnaval festiviteiten), niet al te ver van zijn huis. Deze 'Ecuadoraanse pop-avond' leek ons sowieso leuk, en hoe meer zielen hoe meer vreugd. Hoewel ik geen van de hits herken, geniet ik van de muziek en gezelligheid. Het concert is echt groots en professioneel opgezet en trekt een enorme menigte aan. De nummers worden stuk voor stuk enthousiast meegezongen, dus de sfeer zit er goed in. Bovendien zijn Alejandro's vrienden ook leuke mensen, die openstaan om met ons - 'wildvreemde buitenlanders' - te kletsen. Alejandro brengt duidelijk vaker couchsurfers mee, haha.

Espumilla, een soort merengueschuim, is een typisch Ecuadoraanse snack/toetje wat vooral veel in de Sierra wordt gegeten

Ambato: Tierra de Frutas y Flores

In het centrum van Ambato is overdag ook een en ander te doen: er is een markt met allerlei handgemaakte en andere artikelen, en natuurlijk eten. Ik haal een 'ijsje' dat niet koud is (espumilla), een typisch Ecuadoraanse zoetigheid. Verder is er een plek waar je allerlei traditionele spellen kunt spelen. Het zijn allemaal houten, fleurig beschilderde spellen. Deze activiteit is ogenschijnlijk vooral voor kinderen bedoeld maar wij vermaken ons hier ook prima. We brengen ook een bezoekje aan de moderne (vrij lelijke) kathedraal, die voor de gelegenheid gedecoreerd is met een kitscherige voorstelling van Jezus (is 'ie weer) gemaakt van bloemen, fruit en brood. Dit is duidelijk dé selfie-spot hier dit weekend, want mensen staan in de rij om hier een foto te maken. Het is niet voor niets dat deze plek zo populair is, want het is namelijk een soort voorbode op wat er nog komen gaat. 

We gaan helemaal mee in de flow: selfie met Jezus!

Hét evenement van carnaval in Ambato is La Fiesta de la Fruta y de las Flores. Dit is de reden waarom zoveel mensen met carnaval naar deze plek komen. Op zondagochtend is er een grote optocht (desfile) van wagens versierd met fruit, bloemen en brood. Elke kar vertegenwoordigt een stad/plaats en heeft één of meer koninginnen (reinas) die lief lachen en naar het publiek zwaaien. Dit zijn prachtige dames in galajurken, door hun stadsgenoten verkozen (denk ik?) tot koningin (geen idee hoe dit precies in z'n werk gaat maar het ziet eruit alsof ze ieder een missverkiezing hebben gewonnen). 

Om bij de optocht te kunnen zijn moet je vroeg opstaan. Langs de hele route zijn namelijk tribunes gebouwd en stukken afgezet waar je een zitplek moet reserveren (en betalen). Gewoon langs de weg staan is eigenlijk geen optie. Wij zijn rond 8 uur in het centrum en hoewel de start van de optocht om 9 uur gepland staat, is zo'n beetje alles al vol. Gelukkig is er een aardige dame die ons twee plekjes aanbiedt te midden van haar familie en vrienden. We betalen $3 per persoon en hebben zo, helemaal ingeblend met de locals, een perfect zicht op de straat waar het gaat gebeuren. Top!

De optocht is een waar feestje. Wat een kleuren, creatieve creaties, swingende muziek (een stuk smaakvoller dan Nederlandse carnavalsmuziek, haha) en prachtig aangeklede mensen. Bovendien wordt er volop gedanst. Elke wagen heeft een groep mensen bij zich die in bijzondere kostuums dansen op salsa-achtige muziek en reggaeton. En dansen kunnen de Ecuadoranen wel! Gek genoeg zit langs de kant iedereen rustig toe te kijken (er is ook niemand verkleed) en wordt er niet echt mee gefeest. Maar op de momenten dat er gratis dingen worden uitgedeeld wordt het publiek uitzinnig - of het nou om snoep gaat of om een reclamefolder waar je een dom hoedje van kunt vouwen. Interessante observaties. Verder verloopt het allemaal gemoedelijk, er wordt dan ook helemaal (of bijna) geen alcohol gedronken. Dat zal wel iets met het tijdstip te maken hebben ;).

El Desfile duurt de hele ochtend. Het was zeker de moeite waard! Maar na dit fenomeen is het tijd voor een andere versie van Ecuadoraans carnaval. En dat gaan we beleven in Baños! Deze plaats, voluit Baños de Agua Santa, ligt een uurtje verderop.

Praktische tip: van busstation Terminal Terrestre Ambato vertrekken vrijwel alle bussen naar andere plaatsen - behalve die naar Baños! Bussen naar Baños vertrekken van Ambato Interurban Bus Station, ten zuiden van het centrum.

El Juego de Carnaval in Baños

De parade van Ambato heeft wel wat weg van onze carnavalsoptochten in Zuid-Nederland. Maar buiten deze stad heeft carnaval in Ecuador een heel andere vorm. Carnaval in Ecuador wordt niet zozeer 'gevierd',  maar 'gespeeld'. El juego houdt in dat men (vooral kinderen) elkaar nat maakt met waterballonnen, -pistolen of complete emmers en onder spuit met een soort zeepsop dat carioca heet. Als je pech hebt kun je, al nat en plakkerig van het schuim, ook nog worden bekogeld met eieren, bloem en/of gekleurd poeder. Lekkere kliederboel! Maar in Baños zijn vooral de schuimgevechten populair. Carioca kun je op elke straathoek - en daartussenin - kopen, al weken voor het carnaval. Wij, als blonde, blanke toeristen, zijn een extra aantrekkelijk doelwit en blijven dus niet bepaald gespaard. Maar gelukkig is dit schuim heel onschuldig: het ruikt lekker, geeft geen vlekken in je kleding en droogt vanzelf weer op.

Het 'spel' gaat de hele dag door dus je moet constant op je hoede zijn. Vooral als je het het minst verwacht... Solange en ik maken overdag een tocht langs watervallen in de omgeving (vertel hierover uitgebreid in een volgende blog!) en gaan terug naar Baños in een open vrachtwagen. We komen flink in de file te staan, maar hoeven ons niet te vervelen: terwijl we stilstaan, stapt er ineens iemand uit de auto achter ons en komt met een enorme bus carioca op ons af.. Binnen no time zit iedereen in de truck helemaal onder het schuim. Gelukkig is één van onze (Nederlandse) medepassagiers al goed geïntegreerd en heeft óók een bus bij zich. En zo ontstaat er een hilarisch, hysterisch schuimgevecht, midden op de weg. Nog nooit zoveel lol gehad in de file!

Hier moest het ergste nog komen.. ;)

Wáár is dat feestje?!

Baños is het hele jaar door wel een party town met een centrum dat voor een groot deel bestaat uit uitgaansgelegenheden. Maar met carnaval is het helemaal gekkenhuis. Hier komen behalve Ecuadoranen uit andere steden ook heel veel toeristen naartoe. Op het centrale plein bij de kathedraal is een podium opgebouwd waar 's avonds (waarschijnlijk lokaal bekende?) artiesten optreden. We komen hier een groep toeristen (bijna allemaal Nederlanders!) tegen waar we ons bij aansluiten - twee van hen herkenden we namelijk van eerder vandaag. 

Hoewel de muziek echt wel dansbaar is, staat het publiek gek genoeg weer stil te kijken. Maar wij 'buitenlanders' niet - ¡Bailamos! De locals om ons heen kijken ons aan met blikken die gaan van verbazing en "gekke toeristen" tot bewondering en "dat ziet er eigenlijk wel gezellig uit". Na een tijdje dansen er steeds meer mensen met ons mee en worden er polonaises gelopen, dance battles gedaan en wordt er gelimbodanst. Met allerlei nationaliteiten door elkaar, het maakt allemaal niet uit. Ondertussen vliegt er constant carioca door de lucht, zodat iedereens haar wit is en we allemaal gelijk zijn - om het even diepzinnig te verwoorden (haha).

Helaas heb ik geen foto's van deze geweldige avond, want ik had mijn telefoon in het hostel gelaten. Want: alleen maar risico dat ie nat zou worden (gegarandeerd) of kwijt zou raken in de chaos..
Maar op deze foto van Parque la Basílica in Baños zie je - ff goed kijken - een man met witte vlekken op zijn shirt: carioca.

Ik kan het nog!

Het was een goed feestje, met een ontzettend fijne sfeer. Na afloop van het buitenconcert besluiten we nog even het centrum in te gaan, want de nacht is nog jong. Na een vette midnight snack gaan we naar de populaire club Leprechaun. Hier heb je verschillende ruimtes met verschillende soorten muziek (waaronder salsa), dus voor ieder wat wils. Ik kom hier nog een vriend tegen uit Quito en de tijd gaat zo snel dat het 'ineens' alweer sluitingstijd is. Maar gelukkig is er voor de echte die hards nog een afterparty, in een of andere vage bar die eruit ziet als een soort sportkantine (maar hey wat maakt het uit). Hier nog éven een drankje (water, welteverstaan) en om een uur of 5 kom ik dan - als laatste van mijn slaapzaal - terug in het hostel (ik wist niet dat ik het nog kon, zo lang doorfeesten, haha!). 

De volgende dag ontvluchten we met onze katers het nog steeds drukke centrum tot ik moe (en gehaast, was op 't nippertje!) maar blij in de bus stap terug naar Quito. Ik vond het echt een topweekend, óók omdat in Baños behalve feesten nog veel meer leuks te doen is. Deze plek is echt een van de highlights van Ecuador - en verdient daarom een eigen blog. Die komt er binnenkort aan, dus stay tuned!

---
Pin voor later!