Vulkaan Ilaló: makkelijke hike vanuit Quito
De stad Quito heeft een unieke ligging. Niet alleen ligt Quito op een hoogte van 2850 meter en is het heel dicht bij de evenaar; de stad is ook omringd door 14(!) vulkanen. En dat betekent eindeloze opties voor toffe wandelingen, op korte afstand van het drukke stadscentrum. Wie op zoek is naar een hike dichtbij Quito die je in een halve dag kunt doen, kan ik vulkaan Ilaló aanraden. Ik deed deze hike met het SOLEQ.travel team en deel mijn ervaringen en info in deze blog.
De wandeling begint met een keienpad, richting de kapel van Ilaló. Tot zover kun je ook nog met de auto komen. Dat doen veel mensen ook en ergens snap ik wel waarom: dit pad wordt van begin tot eind 'zwaar bewaakt' door blaffende honden die vaker naar ons grommen dan gezellig kwispelen... Ik ben blij dat ik met een groep ben en me tussen de anderen kan verschuilen. In mijn eentje was ik hier waarschijnlijk al omgekeerd, haha. Vanaf het kerkje begint het echte wandelpad dat niet voor voertuigen toegankelijk is. Het is namelijk een nogal ongelijk modderachtig pad vol gaten en steile stukken omhoog. Echt klimmen dus, en het is maar goed dat het niet kort tevoren geregend had anders zou dit een grote glibberige boel zijn geweest.
De wandeling is vermoeiend (hallo kortademigheid op 3000 m hoogte) maar niet heel lastig dus we gaan gestaag door. Telkens als ik omkijk, zie ik achter ons de stad kleiner worden en kun je steeds meer zien. Nouja... tot Ilaló en de omliggende vulkanen door wolken worden opgeslokt. Dat is hier veelvoorkomend, en daarom zijn we ook zo vroeg (7:00 's ochtends) vertrokken. Vroeg in de ochtend heb je het meeste kans op een heldere lucht en is de zon nog niet te heet. Het is een mysterieus gezicht, zoals de vallei en omgeving om ons heen langzaam in grijze mist gehuld worden. Even staan we in een vrij dichte mist, maar de wolken drijven net zo snel als ze gekomen waren, ook weer verder.
Maar daar blijft het niet bij... Na zo'n 2 uur bereiken we Cruz del Ilaló, vanaf waar je een mooi uitzicht zou moeten hebben rondom. Maar wij zien alleen maar witte en grijze wolken onder ons, helaas. Gelukkig hebben we onderweg al wel veel van het uitzicht kunnen genieten. Het Ilaló-kruis is enorm, en lijkt dan ook de top van de vulkaan te markeren. Maar de éigenlijke top is nog iets verderop. Wij besluiten genoegen te nemen met deze 'semi-top' (3035 m) en niet verder te gaan naar het hoogste punt (3185 m), aangezien de bewolking er steeds dreigender uit begint te zien. En afdalen in de regen zien we niet zo zitten, gezien de toch al slechte staat van het pad. Uiteindelijk begint het precies te regenen op het moment dat we beneden aankomen en weer op zoek gaan naar de auto. Net op tijd gehaald!
Vulkaan Ilaló beklimmen
Hoewel sommige vulkanen rondom Quito nog steeds actief zijn, is Ilaló dat al lang niet meer. De laatste uitbarsting was 1,6 miljoen jaar geleden. Toch kun je rondom de vulkaan nog steeds thermische baden en bronnen vinden. Één zo'n plek is El Tingo, en vanaf dit punt kun je de Ilaló-klim beginnen. Je kunt hier makkelijk komen met de bus of auto, in ongeveer een uur vanaf Quito. De wandeling is niet al te lang: het is zo'n 2,5 kilometer tot aan het uitzichtpunt Cruz del Ilaló (het Kruis van Ilaló). Het pad loopt wel vrij steil omhoog, wat zorgt voor de nodige uitdaging. Wat leuk is aan deze wandeling is dat je vrijwel de hele tijd van mooie uitzichten kunt genieten. Vanaf Ilaló kijk je uit over de Valle de los Chillos (het zuidelijke deel van Quito, waar ik woon).De wandeling begint met een keienpad, richting de kapel van Ilaló. Tot zover kun je ook nog met de auto komen. Dat doen veel mensen ook en ergens snap ik wel waarom: dit pad wordt van begin tot eind 'zwaar bewaakt' door blaffende honden die vaker naar ons grommen dan gezellig kwispelen... Ik ben blij dat ik met een groep ben en me tussen de anderen kan verschuilen. In mijn eentje was ik hier waarschijnlijk al omgekeerd, haha. Vanaf het kerkje begint het echte wandelpad dat niet voor voertuigen toegankelijk is. Het is namelijk een nogal ongelijk modderachtig pad vol gaten en steile stukken omhoog. Echt klimmen dus, en het is maar goed dat het niet kort tevoren geregend had anders zou dit een grote glibberige boel zijn geweest.
Opgeslokt in de wolken
Langs de route komen we af en toe een wit kruis tegen. Dit laat zien dat deze vulkaan voor sommige mensen een heilige betekenis heeft, en dat de beklimming dan ook een soort pelgrimstocht is. De gids vertelt ons dat er 14 kruizen in totaal zijn, tot en met het uitzichtpunt. Handig, zo kun je tellen hoe ver je ongeveer bent. Naast kruizen kijken we ook constant om ons heen naar de vogels die overvliegen, want hier kun je onder andere kolibries spotten. En die zien we inderdaad, al zijn ze zó snel dat je ze nauwelijks kunt herkennen - laat staan fotograferen, helaas.De wandeling is vermoeiend (hallo kortademigheid op 3000 m hoogte) maar niet heel lastig dus we gaan gestaag door. Telkens als ik omkijk, zie ik achter ons de stad kleiner worden en kun je steeds meer zien. Nouja... tot Ilaló en de omliggende vulkanen door wolken worden opgeslokt. Dat is hier veelvoorkomend, en daarom zijn we ook zo vroeg (7:00 's ochtends) vertrokken. Vroeg in de ochtend heb je het meeste kans op een heldere lucht en is de zon nog niet te heet. Het is een mysterieus gezicht, zoals de vallei en omgeving om ons heen langzaam in grijze mist gehuld worden. Even staan we in een vrij dichte mist, maar de wolken drijven net zo snel als ze gekomen waren, ook weer verder.
Vanuit mijn luie stoel weer genoten van je wandel verslag. Ik kijk al weer uit naar je volgende blog. Liefs mama
BeantwoordenVerwijderen